از باران! نه نگویید با ترانه!میسرایم این ترانه جور دیگر:

باز باران بی ترانه/دانه دانه/می خورد بر بام خانه

یادم اید روز باران/

پا به پای بغض سنگین/

تلخ و غمگین/

دل شکسته/

اشک ریزان

عاشقی سرخورده بودم/

میدریدم قلب خود را/

دور میگشتی تو از من

با دو چشم خیس و گریان/

می شنیدم از دل خود/

این نوای کودکانه

پر بهانه/

زود برگردی به خانه/

یادت اید؟؟ هستی من!

ان دل تو جار می زد/این ترانه/باز باران باز می گردم به خانه…